AS GUERRAS MÉDICAS

A primeira Guerra médica iniciose coa invasión de Persia a Grecia, durante o ano 492 a C, e que terminou coa victoria dos atenienses na decisiva Batalla de Maratón  no ano 490 antes de Cristo.

A invasión persa ordenada polo rei persa, Darío I , principalmente co fin de extender seu imperio en Europa, e así asegurar a sua fronteira occidental.

A primeira campaña no 492 a. C., dirixido por Mardonio, logrou subyugar a Tracia e obligou a Macedonia a convertirse nun reino cliente de Persia. Sen embargo, non pudo seguir avanzando cando a flota de Mardonio foi destruida por unha tormenta frente á costa de Monte Athos. Ao ano seguiente, Darío enviou embaixadores a todas as partes de Grecia, exixindo sua sumision. Obtuvo respostas favorables de moitas cidades gregas , coa excepción de Atenas e de Esparta, ambas cidades executaron aos embaxadores persas. Cunha Atenas desafiante, e Esparta agora efectivamente en guerra con él, Darío ordenó unha campaña militar ao ano seguinte.

No ano 490 a C, A expedición dirixiuse primeiro a isla de Naxos, a cal é capturada e incendiada. A continuación, recorreu o resto das Islas Cícladas, anexiónandoas ao imperio persa. Ao chegar a Grecia, a expedición aterrizou en Eretria, a cal sitiaron, e despois dun breve tempo, capturaron. Eretria foi arrasada e seus cidadans esclavizados. Por último, o grupo armado persa dirixiuse á Ática, desembarcaron en Maratón, en ruta a Atenas. Alí, foron recibidos por un exército ateniense pequeno, que, non obstante obtuvo a victoria na notable Batalla de Maratón.

Esta derrota impidió a conclusión con éxito da campaña,e a vota da expedicion persa a Asia. Sin embargo, a expedición había cumplido la mayoría dosus obxectivos de castigar a Naxos e Eretria, e subyugar a maior parte do Exeo baixo o goberno persa. á morte de Darío I seu fillo Jerjes I levaría a cabo a Segunda Guerra Medica (segunda invasión persa de Grecia), A partir de 480 aC.

O rei Jerjes I de Persia, trataba de conquistar toda Grecia. A invasión Os Atenienses e Espartanos encabezaron a resistencia grega, con ao redor de 70 cidades-estado que se uniron aos esforzos aliados. Con todo, a maioría das cidades gregas mantivéronse neutral ou sometidas a Jerjes.


A invasión comezou na primavera do ano 480 aC, cando o exército persa cruzou o Helesponto e marcharon a través de Tracia e Macedonia cara a Tesalia, cuxas cidades se renderon a Jerjes. O avance persa foi bloqueado no paso de Termópilas por unha forza aliada baixo o rei Leónidas I de Esparta, ao mesmo tempo, a frota persa foi bloqueada por unha frota aliada no estreito de Artemisa. Na famosa Batalla das Termópilas, O exército aliado freo ao exército persa durante dous días, antes de ser atacado polo flanco desde un paso de montaña, tras o cal a retagarda aliada foi atrapada no desfiladeiro e aniquilada. A frota aliada tamén resistira os dous días de ataques persas na Batalla de Artemisio, Pero cando chegaron noticias da catástrofe nas Termópilas, retiráronse a Salamina.

Despois das Termópilas, toda Beocia e Ática caeron en mans persas, que capturaron e queimaron Atenas. Con todo, un exército máis grande aliado fortifico o estreito Istmo de Corinto, protexendo así o Peloponeso da conquista persa. Ambas as partes buscaban unha vitoria naval decisiva que puidese alterar o curso da guerra. O xeneral ateniense Temístocles tivo éxito en atraer á armada persa ao estreito de Salamina, onde o gran numero de naves persas orixino unha desorganizacion e así foron derrotado pola frota aliada grega. A vitoria dos aliados en Salamina impidio unha rápida conclusión da invasión, e por temor a quedar atrapados en Europa, Jerjes I retirouse a Asia deixando ao seu xeneral, Mardonio para terminar a conquista coa elite do exército.



A primavera seguinte, os aliados gregos reuniron o máis grande exercito que marchou cara ao norte do Istmo, para tratar de derrotar a Mardonio. Na subseguinte Batalla de Platea, A infantería grega volveu demostrar a súa superioridade, infligiendo unha severa derrota aos persas, matando a Mardonio no proceso. O mesmo día, a través da Mar Exeo unha mariña aliada grega destrúo os restos da armada persa na Batalla de Micala. Con esta dobre derrota, a invasión foi terminada, e o poder persa no Exeo severamente danado. Os gregos agora pasarían á ofensiva.

A Terceira Guerra Médica ocorreu no ano 479-449 a.c. durante o goberno do Rei Artajerjes de Persia.


Despois da Segunda Guerra Médica, Atenas e Grecia comezaron a súa reconstrución. As cidades gregas integraron a Confederación de Delos co fin de protexerse das futuras agresións persas e tamén para poder liberar ás colonias gregas do Asia Menor. Cada unha das cidades integrantes da confederación achegaban diñeiro,armas e soldados.


A Confederación de Delos resolveu continuar a guerra contra os persas, e encomendou o mando a Cimón. A polis Esparta retirouse do conflito por receos coa polis de Atenas.


Cimón lograría expulsar aos persas de Tracia, logo dirixiríase ao Asia Menor, sublevou as cidades helenas; venceu e destruíu as forzas persas no ano 465 a C. A contenda continuou durante máis de vinte anos, ata que Artajerjes asinou o Tratado do ano 449 a.c. onde recoñecía a independencia das colonias helenas do Asia Menor, e a soberanía grega sobre o mar Exeo.


As guerras médicas chegan á súa culminación mediante as condicións impostas polos gregos ao imperio persa, as cales foron:

* Obrigación aos persas de desistir definitivamente na súa conquista e expansión cara a Grecia.
* Non volver navegar polo mar Exeo (exclusividade grega)
* Permíteselles comerciar coas colonias gregas de Asia Menor.