domingo, 20 de septiembre de 2015

6 ORIXE DE ROMA E MARCO XEOGRÁFICO DO SEU IMPERIO,

ORIXE MÍTICA DE ROMA: 

lenda : ROMULO E REMO






A loba capitolina, en bronce símbolo da Roma antiga. Os nenos Romulo e Remo foron engadidos no Renacemento




A orixe de Roma pode remontarse mesmo ata a guerra de Troia. Un dos heroes troyanos, Eneas, que combatera nela conseguiu escapar, cando a cidade foi conquistada polos gregos. Tras múltiples viaxes e aventuras, Eneas chegou a Italia e fundou a cidade de Alba Longa, onde reinaron os seus sucesores durante séculos. Tras varias xeracións, ocuparon o trono de forma compartida dous irmáns, Númitor e Amulio. Con todo, Amulio, sediento de poder, botou ao seu irmán do trono e comezou a gobernar en solitario. Para evitar que Númitor tivese descendencia masculina, converteu á súa única filla, Rea Silvia, en vestal,(sacerdotisa que debía permanecer virxe). Pero o deus Marte namorouse e violouna mentres durmía, deixándoa embarazada de xemelgos. Rómulo e Remo. Cando os nenos naceron, o rei Amulio ordenou que fosen arroxados ao río Tíber nunha cesta para que morresen. Os recentemente nados foron achados por unha loba, que lles amamantou e salvou da morte. Rómulo e Remo creceron como pastores nos campos, eao chegar á idade adulta, descubriron quen eran en realidade e foron a Alba Longa xunto cos seus compañeiros para expulsar a Amulio e devolverlle o trono ao seu avó Númitor.


Os xemelgos decidiron fundar a súa propia cidade, e elixiron para facelo o lugar no que a loba lles atopou cando eran uns recen nacidos.Como o lugar estaba rodeado de outeiros, cada un dos irmáns elixiu unha delas e esperaron a que os deuses lles indicasen cal era a máis adecuada para o emprazamento da nova cidade.

Rómulo escolleu o Palatino, Remo, o Aventino. Cada un subiu á montaña da súa elección e esperaron a que os deuses lles enviasen un sinal. Rómulo viu pasar doce aguias, mentres Remo vía só seis. Isto foi interpretado como un desexo dos deuses de que Rómulo escollese o lugar da fundación.
O primeiro que fixo Rómulo foi trazar un surco, que marcaría os límites da cidade e sobre o que posteriormente se alzarían as murallas. Cruzar o pomerium estaba prohibido, salvo polos espazos destinados ás portas. Remoenfurecido por non ser elixido polos deuses, decidiu burlarse do seu irmán saltando as liñas do pomerium. Rómulo castigouno cunha condena á morte. Deste xeito, Rómulo converteuse no primeiro rei de Roma no ano 753 a.C..

ORIXE HISTÓRICA ( S. VIII a C )


A orixe histórica de Roma hai que buscala nas melloras defensivas adoptadas polas diversas tribus latinas que habitaban nas proximidades da desembocadura do río Tiber.
Así, ante o acoso dos etrucos, un pobo que dominaba os territorios ao norte do río Tiber , os latinos cara ao 753 a. C, asentarónse nun outeiro próximo  ao río, chamado Palatino, e fortificáronno. Este lugar estratéxico permitía aos seus habitantes a subministración de auga e unha defensa máis segura.  Ahí nacerá Roma.
Pouco despois, o seu dominio estendeuse aos seis outeiros dos arredores ( El Aventino que constituyó un punto estratégico en el cnmtrol del comercio sobre el Tiber . El Capitolino, El Celio, El Esquilino, El Quirinal y la colina Viminal, la más pequeña) 




MARCO XEOGRÁFICO


A situación de Roma na parte centrooccidental da Península Itálica, na beira do río Tíber e próxima ao mar, facilitábnlle o exercicio do comercio, xa que o río se utilizaba para desprazamentos  de persoas e mercadorías cara o interior e cara ao mar.
Co aumento da poboación e do seu poder , os romanos conseguiron conquistar o territorio dos pobos veciños e, máis tarde, o da Península Itálica, a cunca mediterránea e boa parte de Europa:
  • A península Itálica. Os primeiros séculos , Roma foi anexionnado lentamente os territorios dos pobos veciños. a principios do século III a C. , toda Italiua estaba baixo o seu dominio. as colonias gregas do sur ( Magna Grecia) dforon sometidas o ano 272 a C. e, pouco despois , sucumbiu a chaira do Po.
  • A cunca meditarránea. A seguinte anexión de territorio foi a conquista de parte da cunca mediterránea: sicilia, a Península Ibérica, o sur de Galia, Macedonia e Grecia, Asia Menor e a costa norte de Africa, que lles aseguraba a subministración de trigo e outros artigos de primeira necesidade.
  • O resto do mediterráneo e outros territorios. O imperio romano alcanzou a máxima extensión durante a época imperial: todo o territorio bañado polo Mediterráneo, a zona sur do Danubio e do Rhin, unha parte de Gran Bretaña e Mesopotamia estaba baixo o poder de Roma.